Het eerste deel van de fietstocht gaat door een typisch Fries weidelandschap naar de jachthaven Sneekerhof aan het Terhornstermeer. Daar vertrekt het pontje naar Terherne

Bij de jachthaven zien we de eerste tekenen van Corona in Friesland. In een korf staan 6 gemarkeerde stokken. Alleen 'houders' van zo'n stok mogen aan boord van het pontje. 

We bellen het mobiele nummer van de pontbaas om te melden, dat wij aan de overzijde staan te wachten. Vanaf Terherne kan hij nl. de aanlegplaats in de jachthaven niet zien.

Na ongeveer 10 minuten is daar het Terhornster pontje. Dat is, technisch gezien, vrij bijzonder. Het is een flinke rechthoekige bak met een metalen tentdak. Dat tentdak ligt vol met zonnecellen. Die leveren genoeg energie om de hele dag op en neer te varen.

Midden op het Terhornstermeer is de pont heel even binnen het bereik van een GSM-mast. Alleen daar kan worden gepind.

Na een lunch bij Eetcafé Portunus fietsen we langs de oever van het Sneekermeer richting Goingarijp. Het fietspad slingert langs de oever van het meer. Het is goed te zien, dat het Sneekermeer niet alleen een belangrijke rol speelt voor de watersport. Het is ook een onderdeel van het Prinses Margrietkanaal. Er vaart regelmatig een vrachtschip voorbij.

Voorbij Goingarijp verlaten we het meer en rijden we weer door het Friese weidelandschap. Na 2,5 km slaan we een zandpad in, dat ons via het natuurgebied de Zwettepoel naar de Noarder Alde Wei leidt. Daar nemen we het tweede pontje van de dag. We steken over naar de uitspanning Rufus aan het Water.

Na een prettige pauze bij Rufus rijden we verder naar de camping. De route is behoorlijk saai. We rijden over fietspaden langs de Nije Dijk (een vrij drukke provinciale weg) en de Stadsrondweg.